Muzeum Regionalne w Kluczkowicach

Muzeum Regionalne w Kluczkowicach zostało powołane przez Radę Powiatu w Opolu Lubelskim w czerwcu 2007 roku (uchwała Rady Powiatu w Opolu Lubelskim  Nr VII/62/07). Siedzibą muzeum  jest odrestaurowany w 2006 r. Pałac  Kleniewskich w Kluczkowicach. Budynek pałacu znajduje się na terenie Wrzelowieckiego Parku Krajobrazowego. Jest przykładem dziewiętnastowiecznej   architektury  eklektycznej o cechach klasycystycznych. Stanowi cenny przykład okazałej wiejskiej rezydencji ziemiańskiej. Pałac wraz z parkiem został wpisany do rejestru zabytków województwa lubelskiego w 1975 roku.

Kluczkowice wchodzące w skład dóbr opolskich, nabył w 1871 r. – Franciszek Kleniewski wraz z synami Władysławem i Janem. W wyniku podziału majątku między braćmi, Kluczkowice otrzymał Jan. On to przystąpił do gruntownej rozbudowy pałacu. Prace projektowo – budowlane zlecił  warszawskiemu  arch.  Konstantemu  Wojciechowskiemu, a do  zaprojektowania  wnętrz  zaprosił  słynnych  artystów:   Stanisława     Witkiewicza i Wojciecha Gersona. Pierwszy zaprojektował bibliotekę w stylu zakopiańskim, drugi świetlicę (obecnie holl) w której Kleniewscy zorganizowali galerię malarstwa współczesnego.

Obiekt w stanie nienaruszonym przetrwał do końca II wojny światowej. W 1944 r. dokonano wywłaszczenia właścicieli, a majątek rozparcelowano.

Obecnie w pałacu mieści się Technikum Ogrodnicze przy Zespół Szkół Zawodowych im. Stanisława  Konarskiego  w Opolu Lubelskim i Muzeum Regionalne.  Na potrzeby Muzeum oddano część pomieszczeń pałacowych: dawną bibliotekę, jadalnię, gabinet Jana Kleniewskiego, salon i świetlicę. Muzeum posiada cztery działy: prehistoryczny, historyczny i historii kolejki wąskotorowej, etnograficzny i oświatowy. Największą atrakcją Muzeum jest pomieszczenie dawnej biblioteki pałacowej z zachowanym wyposażeniem w stylu zakopiańskim, tutaj zorganizowaliśmy dział historyczny. Dawny  salon  z zachowanymi neoklasycystycznymi obramieniami drzwi i okien, służy jako miejsce  ekspozycji archeologicznej, również do organizowania wystaw czasowych, lekcji muzealnych, wykładów, koncertów i prelekcji.  Pomieszczenie dawnej jadalni, z zachowanymi neorenesansowymi obramieniami okien i drzwi jest miejscem wystawy etnograficznej.